Bij ons onderzoek naar de vele kanten van het EMK-gifschandaal vroegen we ons af waar destijds na de ontmanteling van de gebouwen en bovengrondse tanks alles gebleven is. We weten al dat er veel simpelweg ondergeschoffeld is en nu dus alsnog opgegraven moet worden. Waar is echter de rest gebleven? Lees dit volledige bericht en bekijk ons filmpje.
Speurtocht naar resten EMK
GroenLinks Krimpen is de archieven in gedoken. We zijn bang dat in het jaar dat de EMK ontmanteld werd, ruim 3.000 kuub mede met chemisch afval vervuild puin in het Krimpense EZH-bos is begraven. Dus het gaat niet om duizenden kuub gif, maar om met chemicaliën vervuild puin en AVI-slakken .
Omgeven door de parkeerplaats van de dagcamping, de N210, het 1e Braamstruikenpad en de Edisonstraat ligt een stukje bos. Als onderdeel van de N210 lijkt dit terrein met het parkeerterrein en de dagcamping onder beheer van de Provincie Zuid-Holland te vallen. Hier is in 1984 toen de gebouwen op het EMK-gifterrein gesloopt werden, over circa één hectare een laag van 30 tot 40 centimeter vervuild puin met slakken gestort. Die stort is gedocumenteerd. Het kan onmogelijk normaal (schoon) puin zijn geweest, want dat werd ook toen niet zomaar ergens langs een provinciale weg begraven.
Daarmee is natuurlijk nog niet voor 100% zeker aangetoond dat dit vervuilde puin van het EMK-terrein kwam. Daarom zijn we gaan graven. We merkten meteen dat dit geen normaal bos is. Er is maar een dun laagje zwarte aarde van 10 centimeter. Dan komt er zo’n 40 centimeter aan geelzand dat hier hoe dan ook niet thuishoort. Dan begint het grondwater op te borrelen en zit je op een laag puin en slakken. De aangeplante bomen kunnen daardoor moeilijk wortelen.
We hebben meerdere gaten gegraven. Uit sommige daarvan kwam wat wij als leken zullen omschrijven als “een chemische lucht” of “een chloorlucht”. We hebben naast steen en beton ook teerachtige stukken en slakken opgegraven.
Bodemrapport uit 1987
In 1987 is de plek in het EZH-bos in opdracht van de Dienst Verkeer en Vervoer van de Provincie Zuid-Holland onderzocht. Het ingeschakelde bureau leek daarvoor eigenlijk onvoldoende expertise in huis te hebben. Het was vooral een laboratorium. Zij hebben de toplaag van puin en AVI-slakken bemonsterd. Iets wat al opvallend is, want zo’n storting zou juist flinke gevolgen kunnen hebben voor de onderliggende grond en het grondwater. Daar lijkt toen niet naar gekeken te zijn. De cijfers van de uitloging worden in het rapport echter wel gerelateerd aan een norm voor grondwater. Een geraadpleegde expert gaf aan dat dit niet correct was.
De aangetroffen stoffen die we in dat rapport zien, zijn voor het overgrote merendeel uit steenkoolteer geïsoleerd. Wat een duidelijke link zou zijn naar de eerdere gebruikers van het EMK-terrein (“de koolteer” en Cindu). Vrijwel al die stoffen zijn kankerverwekkend. Lees hier bijv. meer over Naftaleen waarvan een hoge concentratie is aangetroffen. Verder andere PAK’s (= “teerstoffen”) en zware metalen. Iedereen zal dus begrijpen dat we bij ons eigen veldonderzoek niet te veel hebben doorgegraven.
Het complete rapport is hieronder te downloaden. Dit is na door ons opgevraagd te zijn ook verschenen op de bodeminformatiesite van de DCMR.
Grondwaterbeschermingsgebied
Deze stortplaats maakt ook (nog net) deel uit van een grondwaterbeschermingsgebied. De buitenste peilbuis van het bodemonderzoek staat nog geen twintig meter van een diepgrondwaterput van de Provincie Zuid-Holland. In het filmpje vertellen Wouter en Arjan er meer over.
Huidige Status
Dit zijn de door GroenLinks vastgestelde feiten: Op zoek naar het puin van het EMK-gifterrein zijn we gestuit op een plek in een grondwaterbeschermings- en recreatiegebied waar (destijds) gevaarlijke stoffen zijn gestort. Wij durven te stellen dat dit puin met slakken en de daarmee vermengde stoffen afkomstig zijn van het EMK-terrein. Dit is hier in 1984 – toen ook de EMK gesloopt werd – gestort. In 2004 is er voor het laatst nog eens onderzoek gedaan. Bij de DCMR staat de status van deze plek nog altijd op “vervolg: opstellen saneringsplan”.
Het is nu aan het bevoegd gezag om – voorzover dat nog nodig mocht zijn – de ernst van deze situatie te bepalen. Er zijn toch echt wel wat vragen:
– Wanneer en waarom is de bemonstering van de peilbuizen gestaakt?
– Van wie is dit terrrein?
– Wie heeft het puin in 1984 gestort?
– Is de bodem later wel onderzocht?
– Is al het gif al lang weggespoeld?
– Viel het eigenlijk altijd allemaal wel mee?
– Hoe kan het dat puin met een dergelijke besmette afkomst in een grondwaterbeschermingsgebied is gestort?
– Is er meer EMK-afval na de ontmanteling simpelweg in en om Krimpen begraven?
– Is er gevaar voor de volksgezondheid (geweest)?
– Waarom is er tot op heden geen saneringsplan gekomen?
Wij weten het niet en hopen net als iedere Krimpenaar zal doen, dat het allemaal meevalt. We zoeken verder naar sporen van de EMK en blijven ons onverminderd inzetten voor een gifvrij Krimpen aan den IJssel.
De gemeente Krimpen aan den IJssel, de Provincie Zuid-Holland en drinkwaterbedrijf Oasen zijn ruim voor publicatie geïnformeerd. Vanuit de afdeling onderzoek van Oasen is ons meegedeeld dat de destijds genoemde verontreinigingen momenteel niet aangetroffen worden in het uit deze bron gewonnen grondwater.
EMK-Gifbelt Krimpen aan den IJssel 